Eekhoorn zat net een heerlijk kopje beukenootjes thee te drinken, toen er op zijn deurtje gebonkt werd. Het was Egel, zijn aller beste vriend.
'kom binnen Egel' zei Eekhoorn 'wil je ook een kopje beukenootjes thee?'
'Ja lekker' Antwoorde Egel en Eekhoorn vloog naar de keuken om snel nog een kopje te halen voor zijn allerbeste vriend.
Toen ze samen aan tafel zaten zei Eekhoorn: ' gezellig dat je zomaar langs komt Egel.'
'Maar ik kom niet zonaar langs hoor' andwoorde Egel.
Eekhoorn keek hem verbaast aan: 'Niet?' bracht hij uit.
'Nee, ik wil je uitnodigen voor een feest' zij egel 'en niet zomaar een feest een super groot feest op de grote openplek in het bos.'
Eekhoorn was sprakeloos. 'Ik vier het samen met Pauw en Iedereen komt' zei Egel 'Kikker, Vos, Zwaan, Beer, Zalm, en nog veel meer.''En ik mag ook komen?' vroeg Eekhoorn.
'Natuurlijk' zei Egel 'Jij bent toch mijn aller beste vriend'
toen ze de thee ophadden zeiden ze elkaar gedag en ging de Egel weer verder. Hij moest nog langs Uil en Mier om die ook uit te nodigen.
Eekhoorn vreef in zijn handen. Een feest van Egel daar had hij zin in, dan zou hij iedereen weer eens ontmoeten en dan kon hij een mooi kadeautje uitzoeken voor Egel.
de dagen kropen voorbij en eekhoorn moest de hele tijd aan het feest denken. Niets anders leek hem meer te intereseeren.
Zelfs toen Mier kwam vragen of hij wou helpen om een zware tak te verplaatsen (wat Eekhoorn normaalgesproken altijd deed) zei hij: 'Nee ik moet nog wat voorberijden voor het feest' en liet Mier alleen achter.
De avond voor het feest zat de Eekhoorn uit zijn raampje te kijken en wachte totdat het donker genoeg was om te gaan slapen, toen er iemand aan de deur klopte.
Eekhoorn deed open en zag dat het Egel was.
'Hallo Egel, wat voert jou hier heen?' vroeg Eekhoorn.
'Ik moet je iets vervelends vertellen Eekhoorn.' andwoorde Egel
'Zolang het het feest maar door gaat.' zei Eekhoorn
'Dat is het hem juist' zuchte Egel 'Het gaat morgen regenen en Pauw is bang dat haar veren nat worden, dus hebben we het feest afgeblazen'
'Wat jammer' jammerde Eekhoorn 'Ik had me er zo op verheugt'
'Weet ik' zei Egel 'Ik hoor van iedereen dat je nergens anders meer aan denkt'
'Maar kunnen wij dan niet samen iets anders leuks gaan doen?' Probeerde Eekhoorn.
'Dat zou ik heel leuk vinden' zei Egel 'maar ik heb al anderedingen te doen.'
'jammer'
'ja jammer'
Egel draaide zich om en slofte weg.
Daar zat Eekhoorn midden in zijn holletje en hij wist niet meer wat hij moest doen.
Een hele lange dag zonder feest. Hij voelde zich erg verdrietig worden en viel uiteindelijk in slaap.
Toen hij de volgende ochtend wakker werd voelde hij zich nog steeds verdrietig.
Hij waste zich en at een paar beukenootjes en keek uit zijn raampje naar hoe de regen een weg zocht naar de grond.
De ene druppel viel van blad naar blad de andere gleed langs een boomstam naar beneden en weer een andere viel in 1 keer naar de grond zonder iets te raken.
Geen één druppel volgt de zelfde route. En terwijl hij zo zat te kijken naar de regendruppels moest hij denken aan wat Egel hem ooit eens had gezecht:
'Een druppel denkt niet na voordat hij valt. Hij valt gewoon en ziet wel waar hij terecht komt.'
Met die gedachte in zijn hoofd voelde hij zich al weer een stuk vrolijker.
'Wat zit ik hier eigenlijk te mokken. Ik heb een hele dag om alles te doen waar ik maar zin in heb.'
In eens zat Eekhoorn bordevol iedeën. Hij ging zitten aan zijn tafel, pakte pen en papier en begon te schrijven.
Hij schreef een verhaal over 2 mensen. Hoe die elkaar ontmoeten en beste vrienden werden, maar hoe de ene telkens heel erg teleurgesteld was als de dingen niet gingen zoals gepland. Gelukkig hielp de ander hem hier bij met een heel mooi verhaal over regendruppels die vielen. En zo kwam het toch nog goed.
Hij liet het verhaal lezen aan Egel. Die moest lachen en zei: 'Heb je het dan eindelijk begrepen.'
Eekhoorn schreef nog vele verhalen, maar die moetten op een ander moment maar eens verteld worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Heel mooi Clemens! Een druppel denkt niet na voordat hij valt... Dat is een grote wijsheid van het leven. Sommige dingen gebeuren gewoon. Daar heb je geen controle over, en moeten nu eenmaal geaccepteerd worden. Ik zou er nog aan willen toevoegen: niet bang zijn, voor het vallen (als een druppel te zwaar wordt valt hij toch wel).
Een reactie posten