Liefde maakt blind
maar ik ben bang in het donker
dus sta ik stil, beweeg ik niet
en wat ik ook probeer
de angst die in mij woont
ja die angst die regeert
Angst voor donker
Angst voor pijn
Angst voor het onbekende
Dictatuuren overwonnen
niets is onmogelijk
angst is maar een faze
in de loop van het bestaan
ik durf het nu te zeggen
ik laat mijn angsten gaan
Alles word nu helder
De pijn trekt langzaam weg
Het onbekende wil ik zien
omdat ik van je hou
vrijdag 24 maart 2006
Auditie
Naar mijn maatstaven zijn audities echt het vreselijkste wat de mens ooit heeft uitgevonden! Helemaal audities met meerdere rondes! ik heb er nu al een aantal gedaan de ene nog vreslelijker als de andere. Mijn jongse ervaring maakt daar geen uitzondering op:
Het Land van Ooit, De uitgeleze mogelijkheid om de komende zomer aan mijn geld te komen en met mijn hobbie bezig te zijn, dacht ik zo'n twee weeken geleden. Nou dat heb ik geweten. Eerst bleek dat ik eigenlijk al telaat was met inschtijven, maar Clemens zou Clemens als ie niet toch stug de formuliertjes in zou vullen en doodleuk zou verstuuren. En ja hoor potverdrie: Lucky Clemens did it again! Ik werd uitgenodigt voor een eerste ronde. Vrijdag 17 maart om 9.00 uur. Dus ik ga de trein en bus tijden uitzoeken. Ik ken mezelf en de NS zo onderhand dus ik denk laat ik een vroege trein uit zoeken. Dat bleek inderdaad heel verdstandig, maar deze keer lag het niet aan mij of aan de NS...
De dag begon goed. Ik werd op tijd wakker en was op tijd op het station om nog een kaartje te kopen met korting uiteraart, want ik heb sinds kort weer een kortings kaart. De trein kwam op tijd aanrijden en er was ondanks de spits plaats zat. Conducteur komt aangelopen en ik geeft nettjes mijn kaartje af (mij kan vandaag niets gebeuren).
"Meneer dit is een kaartje met korting..."
(Ja dat klopt. Ik heb een kortings kaart!)
"en het is nog voor negenen, dus is dit kaartje nog niet geldig."
(G.x..x.x..x)
Na veel onderhandelen gaat ie accoort dat hij dit kaartje inneemt en dat ik voor op de terugweg een nieuw kaartje moet kopen (alles beter dan 35 Euro boete). Gelukkig is de trein op tijd in 's Hertogenbosch en komt het volgende gedeelte: wachten op de Bus. Die komt ook mooi op tijd aangereden (ow jee, straks ben ik veel te vroeg!) Ik stap in en vraag de chaufeur bij het land van ooit even om te roepen dat ik er uit moet.
"Maar dat is toch nog nie open?"
(nee maar ik moet daar audities doen!!!)
"Het is nog wel een endje lopen hoor vanaf de bushalte"
(maakt me niet uit ik ben ruim op tijd!!!)
"Is goed ik roep em om"
De bus vertrekt en na een tijdje zie ik dat de blauw/witte ANWB bordjes met: "Land van Ooit" met de rijrichting van de bus meewijzen. Tevreden verzink ik in gedachten over wat me allemaal te wachten staat. (De thuiswerk opdrachten heb ik goed voorbereid Ik heb er zin in mij kan vandaag niets meer gebeuren) Ik kijk uit het raam en zie tot mijn ontsteltenis dat de blauw/witte ANWB bortjes met: "Land van Ooit" nu in tegengestelde richting wijzen. Via de spiegel zoek ik oog contact met de chaufeur. Die schrikt als hij mij ziet, stopt bij de volgende halte en gebaart dat ik er hier uit moet.
Daar sta ik dan, Midden in een woonwijk in Drunen. En een ding weet ik zeker: het Land van Ooit licht niet midden in een woonwijk!!! (ben ik even blij dat ik vroeg ben vertrokken). Ik kijk of er nog een bus terug gaat maar volgens mijn mobiel is die net vertrokken. Dan zit er niets anders op als lopen. Net als ik een eindje op weg ben komt er een bus voorbij. Tot mijn grote verbazing zie ik dat het de bus terug was waarvan ik dacht dat hij al vertrokken was! Dan valt het kwartje: ik heb de tijd op mijn mobiel altijd 5 minuten voorlopen in de hoop dat ik zo nergens te laat aan kom!!!
Toen zat er helemaal niets anders meer op dan lopen. Na wat wel een eeuwoigheid leek kwam ik aan bij de poort van het Land van Ooit:
DICHT!?!?!?!
(Shit ik moest de personeels ingang hebben)
Eindelijk bij de auditie gaat midden tijdens mijn solo mijn mobiel af. Gelukkig was dat (behalve dat mijn spel niet liep) het laatste ongeluk dat me die dag was over komen, want toen ik ´s avonds gebelt werd bleek dat ik gewoon door was naar de volgende ronde en die was vandaag...
Dit keer hoefde ik gelukkig pas om 12.00 uur aanwezich te zijn dus kon ik zonder problemen een retourtje met korting kopen, ook wist ik bij welke bushalte ik moest uitstappen, dus ik was gewoon op tijd. Daar was dan ook alles mee gezecht de spanningen gierden door mijn lijf. Gelukkig was de auditie in een kleine ruimte met een podiumpje. (op een podium voel ik me gelijk thuis) de auditie zelf viel me dan ook alles mee. het ergste was (want daar had ik niet op gerekend) dat we de uitslag meteen te horen zouden krijgen. Ze moesten wel even beraden (de ergste minuten van de hele dag), maar toen kwam het verlossende woord:
"we zouden graag met jou aan de slag gaan."
Het feest is begonnen morgen moet ik gelijk aan de slag met het passen van kostums en leren grimeren. Ook zoek ik een kamer in Den Bosch en omstreken, want vanuit Arnhem met het OV kan het een ramp zijn!
Het Land van Ooit, De uitgeleze mogelijkheid om de komende zomer aan mijn geld te komen en met mijn hobbie bezig te zijn, dacht ik zo'n twee weeken geleden. Nou dat heb ik geweten. Eerst bleek dat ik eigenlijk al telaat was met inschtijven, maar Clemens zou Clemens als ie niet toch stug de formuliertjes in zou vullen en doodleuk zou verstuuren. En ja hoor potverdrie: Lucky Clemens did it again! Ik werd uitgenodigt voor een eerste ronde. Vrijdag 17 maart om 9.00 uur. Dus ik ga de trein en bus tijden uitzoeken. Ik ken mezelf en de NS zo onderhand dus ik denk laat ik een vroege trein uit zoeken. Dat bleek inderdaad heel verdstandig, maar deze keer lag het niet aan mij of aan de NS...
De dag begon goed. Ik werd op tijd wakker en was op tijd op het station om nog een kaartje te kopen met korting uiteraart, want ik heb sinds kort weer een kortings kaart. De trein kwam op tijd aanrijden en er was ondanks de spits plaats zat. Conducteur komt aangelopen en ik geeft nettjes mijn kaartje af (mij kan vandaag niets gebeuren).
"Meneer dit is een kaartje met korting..."
(Ja dat klopt. Ik heb een kortings kaart!)
"en het is nog voor negenen, dus is dit kaartje nog niet geldig."
(G.x..x.x..x)
Na veel onderhandelen gaat ie accoort dat hij dit kaartje inneemt en dat ik voor op de terugweg een nieuw kaartje moet kopen (alles beter dan 35 Euro boete). Gelukkig is de trein op tijd in 's Hertogenbosch en komt het volgende gedeelte: wachten op de Bus. Die komt ook mooi op tijd aangereden (ow jee, straks ben ik veel te vroeg!) Ik stap in en vraag de chaufeur bij het land van ooit even om te roepen dat ik er uit moet.
"Maar dat is toch nog nie open?"
(nee maar ik moet daar audities doen!!!)
"Het is nog wel een endje lopen hoor vanaf de bushalte"
(maakt me niet uit ik ben ruim op tijd!!!)
"Is goed ik roep em om"
De bus vertrekt en na een tijdje zie ik dat de blauw/witte ANWB bordjes met: "Land van Ooit" met de rijrichting van de bus meewijzen. Tevreden verzink ik in gedachten over wat me allemaal te wachten staat. (De thuiswerk opdrachten heb ik goed voorbereid Ik heb er zin in mij kan vandaag niets meer gebeuren) Ik kijk uit het raam en zie tot mijn ontsteltenis dat de blauw/witte ANWB bortjes met: "Land van Ooit" nu in tegengestelde richting wijzen. Via de spiegel zoek ik oog contact met de chaufeur. Die schrikt als hij mij ziet, stopt bij de volgende halte en gebaart dat ik er hier uit moet.
Daar sta ik dan, Midden in een woonwijk in Drunen. En een ding weet ik zeker: het Land van Ooit licht niet midden in een woonwijk!!! (ben ik even blij dat ik vroeg ben vertrokken). Ik kijk of er nog een bus terug gaat maar volgens mijn mobiel is die net vertrokken. Dan zit er niets anders op als lopen. Net als ik een eindje op weg ben komt er een bus voorbij. Tot mijn grote verbazing zie ik dat het de bus terug was waarvan ik dacht dat hij al vertrokken was! Dan valt het kwartje: ik heb de tijd op mijn mobiel altijd 5 minuten voorlopen in de hoop dat ik zo nergens te laat aan kom!!!
Toen zat er helemaal niets anders meer op dan lopen. Na wat wel een eeuwoigheid leek kwam ik aan bij de poort van het Land van Ooit:
DICHT!?!?!?!
(Shit ik moest de personeels ingang hebben)
Eindelijk bij de auditie gaat midden tijdens mijn solo mijn mobiel af. Gelukkig was dat (behalve dat mijn spel niet liep) het laatste ongeluk dat me die dag was over komen, want toen ik ´s avonds gebelt werd bleek dat ik gewoon door was naar de volgende ronde en die was vandaag...
Dit keer hoefde ik gelukkig pas om 12.00 uur aanwezich te zijn dus kon ik zonder problemen een retourtje met korting kopen, ook wist ik bij welke bushalte ik moest uitstappen, dus ik was gewoon op tijd. Daar was dan ook alles mee gezecht de spanningen gierden door mijn lijf. Gelukkig was de auditie in een kleine ruimte met een podiumpje. (op een podium voel ik me gelijk thuis) de auditie zelf viel me dan ook alles mee. het ergste was (want daar had ik niet op gerekend) dat we de uitslag meteen te horen zouden krijgen. Ze moesten wel even beraden (de ergste minuten van de hele dag), maar toen kwam het verlossende woord:
"we zouden graag met jou aan de slag gaan."
Het feest is begonnen morgen moet ik gelijk aan de slag met het passen van kostums en leren grimeren. Ook zoek ik een kamer in Den Bosch en omstreken, want vanuit Arnhem met het OV kan het een ramp zijn!
zaterdag 11 maart 2006
Spijt
Soms vraag je jezelf wel eens af of je geen spijt hebt van dingen die je vroeger gedaan hebt in je leven. Tot nu toe dacht ik altijd dat dat niet zo was.
Ik droom dat ik heel beroemd ben en in een of andere talkshow te gast ben. Er word veel gelachen en ze laten me beelden zien van vrienden en famile die wat over mij te zeggen hebben. Na een tijdje vraagt de presentator:
"Clemens, nu heb je zo'n succesvol leven is er echt helemaal niets waar je spijt van hebt?"
Tot mijn grote verbazing zeg ik Ja
"Als je je leven overnieuw mocht doen welk moment zou je dan anders doen?"
Ineens vervaagt de studio om me heen en ik word meegesleurt in een wervelstorm van tijd en emotie. Een voor een komen de herinneringen die ik aan mijn leven heb voorbij. Ik vlieg er doorheen als een verdwaasde film kijker die moeite heeft om te snappen wat hij nu eigelijk ziet. Als mijn omgeving tot rust komt lig ik op een houten vlonder aan de rand van een meer en kijk omhoog naar de sterrenhemel. Ik heb veel gedronken en heb een gevoel van nu of nooit. Naast me ligt een meisje en ik weet dat als we de vlonder verlaten dat er dan niets is gebeurt behalve dat zij een paar sterren beelden heeft geleerd, als ze die teminste onthoudt.
ik word wakker en voel de tranen.
Ik droom dat ik heel beroemd ben en in een of andere talkshow te gast ben. Er word veel gelachen en ze laten me beelden zien van vrienden en famile die wat over mij te zeggen hebben. Na een tijdje vraagt de presentator:
"Clemens, nu heb je zo'n succesvol leven is er echt helemaal niets waar je spijt van hebt?"
Tot mijn grote verbazing zeg ik Ja
"Als je je leven overnieuw mocht doen welk moment zou je dan anders doen?"
Ineens vervaagt de studio om me heen en ik word meegesleurt in een wervelstorm van tijd en emotie. Een voor een komen de herinneringen die ik aan mijn leven heb voorbij. Ik vlieg er doorheen als een verdwaasde film kijker die moeite heeft om te snappen wat hij nu eigelijk ziet. Als mijn omgeving tot rust komt lig ik op een houten vlonder aan de rand van een meer en kijk omhoog naar de sterrenhemel. Ik heb veel gedronken en heb een gevoel van nu of nooit. Naast me ligt een meisje en ik weet dat als we de vlonder verlaten dat er dan niets is gebeurt behalve dat zij een paar sterren beelden heeft geleerd, als ze die teminste onthoudt.
ik word wakker en voel de tranen.
vrijdag 10 maart 2006
Long time no see
Soms denk ik wel eens dat als ik ergens niet me bezig ben, dat dat er dan ook niet is, even op houd te bestaan, Of in elk geval niet verdergaat waar het mee bezich is.Gelukkig is de realiteit anders
Abonneren op:
Posts (Atom)
