De Geest

Rust is er nooit, in mijn slaap niet,
Niet als ik meer dan bewust om mezelf heen ren
tussen de mensen op straat ben ik alleen
en ik praat en ik weet wat ik meen

En wat ik verzin
het is echt en ik droom tegelijk
Kom in mijn nacht
Kom bij me liggen
en waak met me mee
Geef me de geest,
Geef me de geest

Slaap laat me wachten dus ik fantaseer
een wereld zoals die ook werkelijk is
er is altijd een waarheid maar hoe je haar ziet
hangt af van je moed en je blik, van wat je doet

en wat doe ik,
dagdromer van beroep
kom in mijn nacht
kom bij me liggen
en waak met me mee
Geef me de geest,
Geef me de geest

Hoe minder ik slaap, hoe dieper ik droom
dagen gaan trager totdat ze stilstaan
En loom denk ik dat ik weet wat het is
Het brenkt me steeds meer van mijn stuk
Ik zie scherper en scherper
en dan zie ik niets meer
Heel even maar
Ik moem het geluk
Het grote geluk van de Geest

En wat doe ik,
Dagdromer van beroep
Ik vraag je, ik smeek je
Kom bij me liggen
en waak met me mee
Geef me de Geest

Breng me de tijd in een fles
Ik geef je mijn bloed
mijn hoofd op een blad
Dans voor mij naakt
kom bij me liggen
en waak met me mee
Geef me de geest,
Geef me de geest

(Peter Slager, Bløf)